10 χρόνια στη Γκιώνα

Ανάβαση του ΕΟΣ Αθηνών στη Γκιώνα εις μνήμην του Βαγγέλη Βρούτση που έφυγε πέρσι από ανακοπή ενώ ανέβαινε με μαθητές και φίλους τη Ρεκά. Στο σημείο που έγινε το τραγικό περιστατικό τοποθετήθηκε πλάκα για να μας θυμίζει κάθε φορά που θα περνάμε τον εξαίρετο Βαγγέλη. Όσο για μένα έκλεισε ένας κύκλος 10 χρόνων στο βουνό γενικότερα, κι ελπίζω ν’ ακολουθήσουν κι άλλα πολλά με την ίδια όρεξη. Θυμάμαι τον Μάρτη του 2000 που πρώτη φορά ανέβηκα στη Γκιώνα στα πλαίσια της σχολής χειμερινού βουνού αρχαρίων του ΕΟΣ Αχαρνών. Μοναδική σύνθεση εκπαιδευτών με Άρη Θεοδωρόπουλο, Παναγιώτη Κοτρωνάρο, Δημήτρη Κάραλη και Γιώργο Ganglbauer. O τελευταίος έμελε να γίνει ο “προσωπικός” μου εκπαιδευτής γιατί όπως κι εγώ (πριν ν’ αρχίσω να φωτογραφίζω μανιωδώς και να ξεμένω πίσω) του άρεσε να πηγαίνει πρώτος. Και τι ωραία σύμπτωση που ο Γιώργος ήταν μαζί μας σ’ αυτή την ανάβαση μετά από αποχή 5 χρόνων από το βουνό λόγω ενασχόλησής του με το ποδήλατο!

3 thoughts on “10 χρόνια στη Γκιώνα”

  1. Εμ με τον Κοτρωνάρο εκπαιδευτή τι πιο φυσικό από το να αρχίσεις τα Τρίαθλα! Κι ο Γιώργος κάπως έτσι πρέπει να ξεκίνησε τα multi-sports, όπως λένε με όποιον δάσκαλο καθήσεις … τέτοια αθλήματα θα μάθεις.

    Reply
  2. Χαίρομαι πολύ που πήρα την απόφαση ν’ ασχοληθώ με το βουνό και να παρακολουθήσω τη σχολή αρχαρίων. Μακάρι να το είχα κάνει δέκα χρόνια πριν αλλά οι παιδικοί μου φίλοι δεν είχαν τις ίδιες ανησυχίες με μένα. Είμαι τυχερός που βρέθηκαν μπροστά μου αυτοί που με έμαθαν ν’ αγαπώ το βουνό και κατόπιν έγιναν οι μυητές μου στα multisports αθλήματα.
    Πολύ σωστά GeorgeY, με όποιον δάσκαλο καθήσεις τέτοια αθλήματα θα μάθεις…

    Reply
  3. Υπέροχος κόσμος, υπέροχοι άνθρωποι. Ευχαριστώ για την ειδοποίηση να δω τα καινούρια σας και βέβαια τις απίστευτες φωτογραφίες. Θα βάλω το λινκ στο δικό μας ιστολόγιο … έτσι για να ζηλεύουμε.
    Χαιρετισμούς από το Αιγαίο.

    Reply

Leave a Comment